دوبـــاره دیده ی خود را به ماه خواهم داد
به شعرها ی ســـپید و ســــیاه خواهم داد
و رو به سـوی تو آری نگاه خواهـــــم کرد
و عمق چشم خودم را به راه خواهـــــم داد
به جــــاده و به افق های دور دست و تهـی
میان سرخــــی قــــــلبم پناه خواهــــــم داد
برای چشم ســــــیاهت ترانه خواهم گـفت
و درد هــــای دلـم را به آه خواهــــــم داد
و شــــ-عرهای تو را رو سپید خواهم کرد
و شعرهای خودم را به چاه خواهـــ--م داد
دلیل رویش شعرم تو باز خواهی گشت
سلام..وبلاگتم مثل خودت ماه شده..موفق باشی
سلام دوس خوبم از اینکه بهم سر زدی ممنون بخاطر لطفی هم که نسبت به وبلاگم داشتی متشکرم بازم بیا پیشم
سلام ... شعرت جالب بود و وبلاگت قشنگ...
منظورم این بود دیگه به دون حس عاشقونه چیزی نمی نویسم
چون به نظرم این جوری بهتره ...
سلام . اول اینکه وبلاگ قشنگی داری. دومم اینکه ممنون از لطفی که داری . قشنگی از شماست ممنونم قربان شما حاجی... بازم به ما سر بزنید
سلام...عیدت مبارک...شعرت قشنگ بود به قول علی مثل خودت
سلام
چه عجب من تو سایت بچه های جهرم غزل دیدم
اگه شما شفاعت پنا هیا یه کاری بکنین وگرنه ...
بگذریم کارات خیلی قشنگ بود وپیشرفت رو کاملا توش دیدم فقط سعی نکن شبیه کسی شعر بگی
به امید دیدار مجدد